پیشنهاد من این است که ابتدا بر اساس هدفتان روش را انتخاب کنید.

اگر می خواهید مخاطراتی که شاغل را تهدید می کند را شناسایی کنید؛ JSA بهترین انتخاب است.

اگر می خواهید مخاطرات مربوط به خطای انسانی شاغل را شناسایی کنید؛ تکنیک HEART گزینه مناسب است.

اگر می خواهید در یک صنعت فرایندی مخاطراتی که فرایند را به واسطه تغییر متغیرهای عملیاتی مثل فشار، دما و جریان تهدید می‌کند را شناسایی کنید؛ روش HAZOP مناسب خواهد بود.

اگر می خواهید در یک صنعت فرایندی مخاطرات بیرونی موثر بر فرایند اعم از مخاطرات ایجاد شده توسط محیط یا شخص ثالث را بررسی کنید؛ روش HAZID انتخاب درست تری خواهد بود.

البته با این روش اثرات و مخاطرات متقابل فرایند روی محیط هم بررسی می شود و اساسا در این روش خطرات HSE با هم در نظر گرفته می شود.

برای صنایع فرایندی استفاده از هازوپ و هازید قویا توصیه می شود.

اگر می خواهید مخاطرات مربوط به تجهیزات را بررسی کنید؛ روش FMEA مناسب ترین انتخاب خواهد بود

اگر می خواهید مخاطرات مربوط به خط لوله را بررسی کنید؛ تکنیک کنت جامع ترین روش خواهد بود.

اگر می خواهید در سیستم های پیچیده، مخاطرات و دلایل خرابی ها و شکست را بررسی کنید؛ تکنیک های آنالیز درخت خطا و رویداد FTA و ETA مناسب خواهند بود.

اگر می خواهید مخاطرات مربوط اثربخشی موانع و کنترل‌های پیشگیرانه و واکنشی (حفاظ ها) را بررسی کنید؛ روش BOW-TIE انتخاب درست‌تری است.

اگر می خواهید مخاطرات را در فازهای ابتدایی پروژه مانند طراحی با سرعت شناسایی کنید؛ روش آنالیز مقدماتی خطر به شما کمک زیادی خواهد کرد.

اگر می خواهید مخاطرات تهدید کننده محیط زیست را بیابید؛ روش هایی EIA و WSS مناسب خواهند بود.

اگر قصد شما انجام یک ارزیابی کمی ریسک با هدف یافتن احتمال وقوع خرابی ها و شکست ها است؛ روش های FTA و ETA کمک خواهند کرد.

البته بجز دليل انجام مطالعه و نتايج مورد نظر آن، برای انتخاب یک روش مناسب برای ارزیابی ریسک معیارهای دیگری هم وجود دارد از جمله:

• ميزان فراهم بودن اطلاعات و طبيعت سيستم مورد بررسي
• فراهم بودن الگو، مرجع، مقبوليت و شناخته شده بودن روش
• زمان در اختیار
• هزینه تخصیصی